TJERKWERD – Alleen de doek moet hij er nog even over halen om bouwstof te verwijderen.
Verder is koster Michiel de Jong helemaal tevreden met het gerestaureerde grafmonument in de Tjerkwerder Petruskerk. Morgen kan het publiek tussen 11 en 13 uur terecht voor een bezichtiging.
Het is een van de weinige zeventiende-eeuwse praalgraven die Friesland rijk is, en volgens
kunsthistoricus Peter Karstkarel is het ook het mooiste. Het vier meter brede, bijna drie meter hoge monument is rijk versierd met doodshoofden, zandlopers en andere symbolen van vergankelijkheid, wapenschilden, engelenbeeldjes, alles rond marmeren bustes van Watse van Camminga en zijn vrouw Rixt van Donia. Restauratie van het verzakkende gevaarte was al jaren nodig, en het proces kwam in een stroomversnelling nadat de rijksdienst voor de monumentenzorg er het grote historische belang van vaststelde.
Het enorme monument uit 1666 is opgebouwd uit een mengeling van materialen, wit en zwart marmer, albast en kalksteen. Het is opgericht ter ere van de adellijke Watse van Camminga, erfheer van Ameland, diens vrouw Rixt van Donia en hun beide kinderen Ebella en Duco . Watse overleed in 1668, Ebella, die slechts vijftien werd, twee jaar later, Duco stierf op zijn 27ste, in 1680. Moeder Rixt werd een jaar later in de kelder bijgezet. Het monument dateert uit die tijd. De Cammingas, eens een rijke familie, raakten geleidelijk berooid, nog geen halve eeuw na de oprichting van dit grafmonument werd Ameland aan de Nassaus verkocht.
De problemen met het monument ontstonden juist door die kelder, die de oorzaak was van
ernstige verzakkingen. De afgelopen maanden deed Anske de Boer uit Franeker het enkele
tonnen kostende herstelwerk. Eerder was hij verantwoordelijk voor het restauratiewerk
aan het praalgraf van Willem van Oranje, in Delft.
Op de foto M. de Jong voor het monument (foto LC/Catrinus van der Veen).
