De Iemswâldsters 1983

1. Brandt Volbeda. 2. Hotzke Volbeda-Baarda. 3. Hiltje Postma-van Dijk. 4. Jelte Speerstra. 5. Richtje Speerstra-Bakker. 6. Coby Posthumus-Faber. 7. Sjoerd Buwalda. 8. Tine Miedema-Posthumus. 9. Sara Buwalda-Posthumus. 10 Puun van der Berg Blokker. 11. Sybren Miedema. 12. Hans Posthumus. 13. Auke Postma. 14. Hinke Twijnstra Terpstra. 15. Bauke Buwalda. 16. Harmen Posthumus. 17. Cor Volbeda. 18. Martje van der Veen-Baarda. Pieter Volbeda. 20. Bouwe Speerstra. 21. Brandt Volbeda. 22. Jelle Twijnstra. 23. George Volbeda 24. Jelle Twijnstra. 25. Sjerp Heeres. 26. Okke Postrna. 27. Rients Posthumus. 28. Berthus Walsma. 29. Jan Postma. 30. Wilma. 31. Dirk van der Veen. 32. Cor van der Veen. 33. Nico Postma. 34. Rieneke Speerstra. 35. Durk Walsna. 36. Hilda Twijnstra. 37.Jeanet Volbeda-van den Ouden. 38. Marieke Walsma. 39. Dies Volbeda. 40. Ids Walsma. 41.Nelly Walsma-Jorna.

Alleen naar Eemswoude
De ophaalbrug is de poort tot Eemswoude. De afslag naar Eemswoude een buurtschap in de nabijheid van Tjerkwerd ,dat gelegen is aan de Eemswouderlaan die vanzelfsprekend doodloopt, want anders zou dit verhaal niet geschreven zijn. Op vijftig meter van de provinciale weg zien we een brugwachtershuis en twee woningen met zo te zien een autosloperij liggen. Daartussen staat een trotse ophaalbrug met pijlers metershoog  de lucht in gericht het is de poort tot Eemswoude. Daarachter kronkelt zich een smal modderig paadje door de weilanden, de enige toegang tot de zeven boerderijen en de arbeiderswoning die er aan gelegen zijn,met de reeds genoemde woningen bij de brug  het buurtschap Eemswoude vormen.

De telling wijst uit dat er veertig mensen wonen. Het is onmogelijk voor twee auto’s om elkaar te passeren op het blubberweggetje en we zijn dan ook blij dat we geen tegenliggers zijn tegengekomen wanneer we het afslagje inglibberen dat leidt naar de derde boerderij rechts van Jelte Speerstra, een geboren en getogen Eemswoudster. Wy foarmje in hechte mienskip aldus Speerstra , die verder meld dat Eemswoude volledig georiënteerd is op Tjerkwerd en er in feite in ,,Utbuorren” van is”.

Van verreweg de meeste woonden ook pake en beppe al aan het modderpaadje. Dat er nodig wat aan het weggetje moet gebeuren blijkt ook wel uit het feit dat al verschillende malen auto s de sloot zijn ingereden of gekanteld, vorig jaar nog toen een bulkwagen zijn evenwicht verloor. De al jarenlang klinkende roep om een verharde weg, steeds was die roep vergeefs en het zal nog wel een aantal jaren duren voordat het weggetje voorzien is van klinkers of asfalt. Het wachten is op de ruilverkaveling Wonseradeel-Zuid en daarover is zelfs nog lang niet gestemd.

Speerstra moet nu hoognodig aan het werk en verwijst ons naar Sjoerd Buwalda een kilometer verder op aan het einde van de Eemswouderlaan, want die weet veel van de geschiedenis te vertellen voorspelt Speerstra. Nog een bocht en dan is het schrikken geblazen we bevinden ons nu vlak bij de boerderijen van Rients Posthumus en Sybren Miedema en daar ligt een stukje Emswouderlaan dat meer weg heeft van een buitendijks slikveld. Hier passeren enkele malen daags de koeien van zowel Jelle Twijnstra als Rients Posthumus elke koe neemt per oversteek ongeveer een pond aan modder mee uit het weiland en daar blijft nogal wat van liggen op de toch al onverharde weg.

Uiteindelijk zitten we dan toch bij Sjoerd Buwalda in de huiskamer aan het eind van de weg
De 62-jarige boer die, toen hij geboren werd, de jongste inwoner van Eemswoude was en in de loop der jaren tot de oudste heeft gebracht. Omdat de jaren gingen tellen heeft hij de boerderij overgedaan aan Sjerp Heeres uit Gaast en gaat hij met zijn vrouw nog voor het eind van het jaar verhuizen naar Sneek.

,,Ik sil it libben hjir misse”zegt Buwalda ,,It fee, de blommen, de natour dert’t jo jo libben lang mei libbe ha, komt no fierder fan jo of te stean.” Het vertrek van Buwalda en zijn vrouw betekent ook dat de buurtschap een nieuwe redenaar krijgt bij bruiloften en partijen. Het is namelijk traditie bij een bruiloft dat de bewoners gezamenlijk een cadeau aan het bruidspaar schenken.Daar hoort een redevoering bij en die werd vroeger namens de Eemswoudsters afgestoken door wijlen Jan Postma. Diens taak werd later dus overgenomen door Sjoerd Buwalda en nu die weggaat is Jelte Speerstra de eerstaangewezen om feestredes te houden .En terwijl de schemer op Eemswoude neerdaalt ,schenkt Sjoerd Buwalda het vierde kopje thee in ,en meldt dat de naam Eemswoude reeds in het jaar 855 in de geschiedenis boeken al voor komt .Toen verkocht ene Folkert van Eemswoude het stuk land waar nu de boerderij van Postma staat, aan de kloostergemeenschap Kloosterwerden in Duitsland.

Tijden zijn tijden, dit was in 1983 anno 2006 is hier al weer heel wat veranderd, misschien schrijf ik daar ook nog wel een verhaal over.

George Volbeda