Van december 1942 tot december 1982 was S.W. de Jong de vaste organist in de St Petrus kerk van Tjerkwerd. Zijn afscheid werd gevierd met een muzikale dienst en een receptie in het Waltahûs. In diverse kranten verschenen artikelen over de Jong.
Uit het Friesch Dagblad 6-6-1983
S. W. 40 jier oargelist Tsjerkwert
It giet my noch kâld oer de lea as ik by de Broeretsjerke stean
Der binne yn Boalsert twa De Jongen, seit men E.S. en S. W. beide ha se yn é gemeenterie sitten. De iene is bekend as sjoernalist en preker en sa, de oare as molkekontroleur en muzykman. Der hat ris in weddenskip west om te sjen oft in brief mei S. W. te Boalsert wol oerkomme soe. De post hie der gjin swierrichheid mei!
S. W., dat is Sytse Wibren de Jong, hat no al fjirtich jier oargelist west yn Tsjerkwert De jubilaris hat syn jonge jierren ek yn Tsjerkwert belibbe. Der siet muzyk yn him, seine se, dat hy kaam op muzykles by de doedestiidske.oargelist fan e herfoarme tsjerke yn Tsjerkwert, de hear Tjitte Faber fan Boalsert. Hy krige earst les op it harmonium en letter op it tsjerkeoargel.
mar dat wie Sytse tefolle. Der waard wat op útfûn mei ferkoartsjen fan e tiid en fan it jild. Mar net fierder fertelle, hear, ik wol der gjin praat fan ha!, sei Faber. Yn 1935 krige De Jong syn fjoerdoop by in konsert fan De Lofstem ûnder lieding fan de hear Faber yn e Broeretsjerke. Der moast in stik begelieding spile wurde en dat slagge goed.
Faber rekkene trije kwartsjes yn de oere. As ik no by de oerbliuwsels fan dy tsjerke stean dan giet it my noch kâld oer de lea. Ik ha Jan Veninga dêr ek as oargelist kend, as lytse aap hat er wol by my op e knibbel sitten, fertelde De Jong. Doet hy yn 1942 fêste oargelist yn Tsjerkwert waard, folge hy Jan Blanksma sr. fan Wytmarsum op, Faber wie der doe al jierren net mear. Sa yn e rin fan e jierren learde De Jong hoe’t in oargelist mei de gemeente omspringe moat.
It wie oarlochstiid en doet myn broer as âlderling befêstige wurde soe yn 1944,woe ik woeste graach spylje. lk wie únderdúkt en der stiene Dútskers, grienen of SS-ers leau’k, dat ik paste wol op! Doe’t se fuort wiene glúpte ik gau ta de tsjerke yn en ik koe noch krekt myn fingers oer dy fan myn plakferfangster hinne krije om Dat ‘s Heren zegen op u daal te begelieden. Der wie yn dy dagen sneins in soad folk yn, want wy hiene nochal wat evakue’s.
In hichtepunt yn de fjirtich jier dat ik yn Tsjerkwert spile ha wie de restauraasje fan it Van Dams oargel, boud troch Van Dam Ljouwert yn 1851. Der wie oant 1961 by myn witten noch noait wat oan dien. Wy ha it Orgelcentrum, Feike Asma, derby hân en dat hat ús goede advizen jûn. Ik bin der noch altyd wiis mei, dat de tsjerkfâden it oandoarsten dy 17.000 gûne boppe wetter te heljen. Der is in frij pedaal by kommen. De firma K. B. Blank fan Utert hat de restauraasje fersoarge.
No’t De Jong om sa te sizzen syn achtste dûmny fersliten hat, woe er hy mar ophâlde. Hy hat der noch in skoft mei omrûn hoe’t er soe, mar hy woe ek wolris as gewoan tsjerkegonger yn e bank sitte. Der binne op’t heden goede jonge oargelisten genôch, oars as fjirtich jier ferlyn. Nei de Twade Wrâldoarloch hat De Jong, mei troch syn wurk foar de Kristlik Histoaryske Uny, ek noch trije muzykgroepkes hân. Dat wiene Musicata, Concertìno en noch ien mei akkordeons, gitaren, mandolines, en ek noch fioelen. Der gyng er de sikekehuzen en tehuzen foar âlde minsken mei bylâns.
Op 9 jannewaris sil de hear S. W. De Jong ôfskie nimme fan de oargelbank, yn in feestlike tsjerketsjinst. Dy jûns is der dan in resepsje yn it Waltahûs. Dêr komt grif hiel wat folk op ta setten.
Bolswarder Krant van 7-1-1983
S. W. DE JONG 40 JÀAR KERKORGANIST IN TJERKWERD
BOLSWARD – ,,It hat in moeilik beslút west. Jo binne der eins hielendal mei fergroeid en dan falt it swier om der samar mei op te hâlden, mar oan oare kant: Ik wol no ek graach nochris in skoftke gewoan yn tsjerke sitte. Dit zegt de heer Sytze Wiebren de Jong (69) uit Bolsward. Hij is 40 jaar lang de vaste organist geweest van de N.H. kerk in Tjerkwerd. In al die tijd (de oorlogsjaren incluis) heeft. hij vele vreugdevolle maar ook diep tragische gebeurte nissen met zijn orgelspel begeleid. Vele momenten daaruit zijn voor hem onvergetelijk. ,,It is in stik fan jo libben, zo zegt De Jong, die dan uiteindelijk toch de knoop heeft doorgehakt en er mee gaat stoppen.
Zondag a.s. speelt hij voor het laatst in Tjerkwerd. De betreffende kerkdienst, die zal worden voorgegaan door ds. D. Nijenhuis, zal er ter gelegenheid van het afscheid van de organist een speciaal (muzikaal) karakter dragen. Na afloop is er in het Waltahûs een gezellige bijeen komst waarbij men de scheidende organist de hand kan drukken.
Sytse Wiebren de Jong, geboren en getogen in Tjerkwerd, kwam al op jeugdige leeftijd met de muziek in aanraking. Zijn vader, destijds postkantoorhouder in dit dorp, was ook muzikaal en bespeelde het harmonium. De interesse voor het orgelspel sloeg over op de zoon en daaruit volgde dat De Jong op 12-jarige ìeeftijd les kreeg van de toenmalige organist van de Broerekerk, de heer Tjitte Faber. Eerst kreeg hij les op het harmonium à f O,75 per uur, later mocht hij oefenen op het kerkorgel. Vanaf 1 december 1942 mocht De Jong in praktijk brengen wat hij geleerd had, o.p die datum werd hij door de kerkvoogden Bauke Buwalda, Pier Burggraaf en Ane Fokkes de Boer aangesteld als kerkorganist in Tjerkwerd. S.W. de Jong werd de opvolger van J.R. Blanksma uit Witmarsum die voortaan in zijn eigen dorp bleef spelen. Dat het begeleiden van een zingende gemeente een vak apart is, daar was De Jong na de eerste kerkdiensten al gauw achter. Die waren hem n.l. bepaald niet meegevallen. ,,Ik haw it yn it begjin wol tige moeilijk fûn. Jo kinne it dan ek wol in bytsje vergelykje mei it rybewiis dat jo krekt helle hawwe. It eigenlike riden dat lear jo dernei pas.
Oorlog
De benoeming van De Jong viel overigens wel enigszins in een ongelukkige tijd. Het was midden in de oorlog en dat gaf problemen want de Tjerkwerder organist was onderduiker. In de ouderlijke woning verschool hij zich onder de vloer. Voor de Duitsers onvindbaar. Maar de ruimte daaronder was zeer beperkt. ,,Jk haw der no noch wol faak ris oer prakkeseard en ik begryp noch net hoe’k it der salang úthâlden haw. It idee allinnich al opsluten te sitten en der sels net wer útkomme kinne.Foaral yn’t begjin koe ik beslist net lang ûnder ‘e flier sitte. Alles fljocht jo oan. Sa stadich oan ha ik my der doe yn traind langer sitten te bliuwen en dat slagge. Maar ondanks dat De Jong onderdook speelde hij toch zoveel mogelijk. Geheel risicoloos was dat natuurlijk niet. Pas wanneer de SS in de omgeving van Tjerkwerd was gesignaìeerd, bleef hij thuis Mevr. Doutsje Bakker-de Jong verving hem in dat geval. Bij begrafenissen in de oorlogsjaren had de Tjerkwerder organist een extra taak. De klokken waren nl. door de Duitsers uit de toren gehaald en konden derhalve niet geluid worden. Het was aan de organist deze ,,leegte op te vullen. Om het orgelspel buiten zoveel mogelijk hoorbaar te maken werden behalve de deuren van de in- en uitgang, ook de nooddeuren opengezet. “Oars wie it sa stil”, voegt De Jong eraan toe.
Orgel
Na dertig jaar in Tjerkwerd gewoond te hebben ging hij vanwege zijn beroep – hij was melkcontroleur – naar Bolsward verhuizen, maar het orgel in Tjerkwerd bleef hij trouw. Dit orgel, dat door de Fa.Van Dam is gebouwd, stamt uit 1851. Het boeiende van dit instrument is de klank vindt De Jong. ,,Oan it oargel kin ik hearre dat Van Dam feint west hat by Hinsz”. Het hoogtepunt uit De Jongs orgelcarrière was de restauratie van ,,zijn orgel” die in het jaar 1961 werd uitgevoerd in opdracht van de kerkvoogden Roelof G. de Jong, Bouwe Veenstra en Sjoerd Buwalda. Alvorens was er door het Orgelcentrum met Feike Asma als adviseur een plan opgesteld.
.jpg "restauratie (17).jpg")
E.e.a. zou f17.000,- moeten kosten, een erg hoog bedrag voor een kleine gemeente, die nagenoeg geen geldelijke reserves had. Toch drong De Jong er bij de kerkvoogdij op aan niet te lang met de restauratie te wachten. ,It oargel mocht net verpamperje. Oan de oare kant moast it jild der wol wêze fansels, oars kinne jo noch neat. Derfoar hawwe se doe de tredde pong ynfierd (derde collecte red.) en dy brocht san tûzen gûne yn’t jier op. Om derestauraasje direkt betelje te kinnen binne der ek rinteleaze obligaasjes útjûn. Ik haw der fersteld fan stien hoe de tsjerkfâlden it oandoarsten, want 17.000 gûne wie yn dy tiid in ferskriklik soart jild, vertelt De Jong. Toch is het gelukt het benodigde bedrag binnen te krijgen, zodat het orgel grondig opgeknapt kon worden. Er werden een aantal registers vernieuwd en het aanhangend pedaal werd gewijzigd in een vrij pedaal. Ook heeft men toen een windmotor aangebracht. De windkamer van het orgel werd daarvoor nog door mankracht met behulp van spaanbalgen van lucht voorzien. Deze ,,voetbediende inrichting is ondanks de doorgevoerde modifikaties nog in takt gebleven en dat vindt De Jong toch ook heel iets bijzonders. Het heeft bovendien nog een voordeel. ,,Mocht de stroom útfalle dan kin der altyd noch spilewurde.” Op 3 augustus 1961 was het dan zover dat het orgel ingewijd kon worden. De dienst werd geleid door ds. W. Winsemius, zo weet De Jong zich nog te herinneren.
Mooie tijd
Terugblikkend op de periode van 4O jaar zegt hij het een mooie tijd te hebben gevonden. ,,Ik haw in soart yn tsjerke belibbe. Der barre faaks emosjonele dingen lykwols by in trouwerij as by in begraffenis en der reitsje jo nau by betrutsen. De Krystdagen fûn ik altiid it moaist. It waard dan suver drok. Yn it Hindrik Nanneshof, it froegere earmhûs fersoarge ik it muzikale programma ek. Wannear dat dien wie, pakte ik mei gang de fyts en fleag ik nei Tsjerkwert, want dêr moast ek wer spile wurde. In totaal heeft S.W. de Jong acht dominees ,,versleten”. Hij heeft het met alle acht goed kunnen vinden. De relatie tussen organist en predikant heeft hij altijd zeer belangrijk gevonden. De kennis die De Jong in de loop der tijd vergaarde, hield hij niet voor zich zelf. In de vele orgellessen die hij gaf (en nog geeft) tracht hij zijn leerlingen de fijne kneepjes van het vak te leren. Ook gaf hij les op de accordeon.
Zoals gezegd speelt de Tjerkwerder organist a.s. zondag voor het laatst. In deze speciale dienst zal medewerking worden verleend door diverse van De Jongs muziekvrienden, waaronder organist Wiebe Mulder, het jeugdkoor ,,Con Spirito o.l.v. Age Gietema, sopraan Coby Draaisma en voorts de gebr. Roelof en Bertus Bakker trombone en Liesje de Jong en Paule Riemersma mandoline. De opvolger van De Jong is de getalenteerde Bolswarder Frans van der Houw. Een nieuwe organist in een nieuw jaar.
Leeuwarder Courant van 5-1-1983
S. W. de Jong (69) veertigjaar kerkorganist in Tjerkwerd
“It leafst sit ik no yn e tsjerkebank”
,,It is al jíerren lyn. Ik wit it noch krekt. Wy hiene doe in dûmny dy’t nochal wat stammere, dat. it kaam der net altiten like flot út. Dy kear moast hy twa jongelju trouwe. Doet hy frege: ,,Wat is daar op uw antwoord? sette ik fuortdaliks yn mei: ,,Dat ‘s Heren zegen op u daal. Ik hie it net yn e gaten, mar hy syn prewelementsje noch net ôfmakke dat neidat ik klear wie moast hy wer fan foaren ôf oan. Ik koe net oars en spile it stik twa kear. In pear dagen letter kaam de breid by ús thús om my te betankjen foar it feit dat ik twa kear dy moaie psalm spile hie, want neffens har mem wie dat net earder yn Tsjerkwert bard. Ik sei: ,,Ja fanke, dat dogge wy allinnich yn bepaalde sitewaasjes. . .
De bijna zeventigjarige Sijtse Wiebren de Jong uit Bolsward vertelt met plezier over de tijd dat hij vaste organist was Van de hervormde kerk in Tjerkwerd. ,,Myn lust en myn libben, vindt hij zelf. Veertig jaar geleden werd hij aangesteld. In het nieuwe jaar (1983) acht hij de tijd rijp om het aan de jongeren – in dit geval de volgens De Jong bijzonder getalenteerde Bolswarder Frans van der Hauw – over te laten. Zondagmorgen speelt hij officieel voor de laatste maal, begeleid door een groep muziekvrienden en het plaatselijk jongerenkoor Con Spirito. Na afloop van de kerkdienst kan kerkgaand Tjerkwerd de scheidende orgelspeler in het Waltahûs de hand drukken. ,,Ik bin oars net sa, mar dat heart der by no? meent hij.
Van Dam – orgel
De Jong is geboren en getogen in Tjerkwerd, waar hij tot zijn dertigste jaar heeft gewoond. Hij verhuisde toen naar de Hanzestad, maar het fraaie Van Dam-orgel, en daarmee zijn hervormde oud-plaatsgenoten, wilde hij niet in de steek laten. Niemand die hem trouwens graag zag vertrekken, want niet alleen kon De Jong verdienstelijk spelen, ook het feit dat hij als melkcontroleur in de gunstige omstandigheid verkeerde door de week tijdens rouw- en trouwdiensten present te kunnen zijn was een belangrijk voordeel.
Voor zover De Jong zich herinnert, heeft hij zich al die veertig jaar nooit wegens ziekte hoeven af te melden. Des te opvallender is het dat zijn jubileum bijna uitgesteld was door een stevige aanval van de rondwarende Hongkong-griep. ,,Mar ik begjin al wer aardich tsjin de wâl op te klauwen, dat se hoege net benaud te wêzen dat ik it ôfwitte lit, stelt hij een ieder gerust. De Jong, die gedurende lange tijd in mevrouw Doutje Bakker-de Jong een prima plaatsvervangster had, was er altijd zo op gebrand om bij iedere dienst achter het honderddertig jaar oude orgel te kruipen, dat vrije dagen en zelfs vakanties er aan werden opgeofferd. Wanneer de familie De Jong dan toch voor een tijdje de biezen pakte, zorgde heit er wel voor dat hij met autootje op- en neer kon tuffen. Hoe het in de toekomst zal gaan, is voor De Jong ook een vraag. ,,Sjoch, ik lit se net yne steek, maar einliks fiel ik der ek net mear safolle foar om earste reserve te wurden foar tsjinsten troch de wike en sa. Foar it moaie, woe ik der no wol hielendal mei stopje, klinkt het een beetje onzeker.
Feike Asma
Hét hoogtepunt van zijn Tjerkwerd periode vindt De Jong het gezamelijk optreden met de toetsen virtuoos Feike Asma. Die gebeurtenis vond plaats in 1961 ter gelenheid van de hoognodige en ingrijpende restauratie van het kerkorgel, dat toen van een meer mogelijkheden biedend vrij pedaal werd voorzien. ,,Soks ferjitte jo net wer, Dat wie doe in geweldich barren. Wat dy man kin. . . in twadde fynste samar net wer.
Dat hij zich zeer onwennig voelde als hij het kerkorgel niet kon bespelen, bleek wel tijdens de oorlog, op het moment dat hij ondergedoken was. Die zondagmorgen, toen zijn broer als lidmaat werd bevestigd, wilde hij echter per se aanwezig ziin, een verlangen dat moeilijk kon worden uitgevoerd, omdat de Duitsers uitgerekend die dag hadden uitgekozen om een razzia te houden. Sijtse Wiebren bekeek het tafereel vanuit een zolderraam, en toen de gelaarsde vijand koud verdwenen was, glipte hij het kerkgebouw binnen. ,,Ik kaam der yn en doe soe it krekt san bytsje barre. Frou Bakker wie oan it spylje en, ik bin neist har sitten gien en ha it spyljenderweis fan har oernommen. Net ien dyt der wat fan heard hat, gelooft De Jong.
Bach is de Jongs favoriete componist, maar dat wil niet zeggen, dat hij andere muziekmakers, zelfs die van het meer populaire genre, niet zou waarderen. Het mag blijken uit zijn (pas zes jaar geleden gestaakte) les- en leidinggeven aan jongelui uit Bolsward en omgeving, die hij tot groepen van meer dan twintig muzikanten omsmeedde, waarmee onder meer in bejaarden- en verzorgings- tehuizen werd opgetreden.
,Dat wie altiten och sok tankber wurk, herinnert De Jong zich. ,,Nei ôfrin hie eltsenien in protte wille hân. Dat koe net misse, In kear yn Tsjom wie ik der lvkwols net sa wis fan. want dêr sieten se mei sokke gesichten. Fral de manljú. Se wienen der seker neat wend of sa. Dat ik set wat jonge fammen fan ús yn e frontlinie, en klear wie it. Sokken slaan dan tink ik wer de oare kante troch, want op it lêst diene se de polonaise op e gong.
.jpg "S.W. de Jong (2).jpg")
Wanneer oud-CHU-raadslid De Jong voor het laatst het Tjerkwerder kerkorgel heeft bespeeld, hoeft niemand er over in te zitten, dat hij zijn verdere dagen in ledigheid zal doorbrengen. De Bolswarder heeft een hele rits hobbys, waaronder het houden van bijen, een bezigheid waar hij bijkans even lang over kan praten als het orgelspelen. ,,En as se yn Tsjerkwert al yn e knipe komme te sitten, dan wol ik miskien noch wat byspringe, mar happich bin ik der net op. It leafste sit ik as in gewoanen ien yn e tsjerkebank. Wat liket my dat in noflik gefoel…
Uit het kerkblad
AFSCHEID
Nog even een herinnering aan de dienst op 9 januari te Tjerkwerd. Deze zal ìn het teken staan van het 40-jarig jubileum van onze organist, de heer S. W. de Jong en van zijn afscheid.
JUBILEUM EN AFSCHEID ORGANIST. Aan de grote hervormer Johannes Calvijn komt de eer toe dat hij (overigens samen met Maarten Luther) de zang van de gemeente in ere herstelde. Hij oordeelde het echter niet nodig ombij deze zang gebruik te maken van een orgel ,,omdat, zo schrijft hij in zijn “institutie”i men er zich voor moet hoeden dat de oren meer aandacht schenken aan de schone melodie dan de harten aan de geestelijke zin der woorden. Nu weet ik niet of onze jubilerende organist de heer S. W. de Jong de Institutie van Calvijn gelezen heeft maar daarin was hij toch een navolger van de grote hervormer. Alhoewel en het zij met nadruk gezegd, in zekere zin. Niet dat hij daaruit dezelfde konsekwenties trekt als Calvijn, die zich op grond van dit door hem gesignaleerde gevaar verzette tegen het gebruik van het orgel in de eredienst.
Maar in zoverre gaat de heer de Jong wel met Calvijn mee dat ook hij van mening is dat het muzikale aspekt niet de overhand moet krijgen boven het ,,geestelijke. Voor de heer de Jong heeft het orgel wel een niet weg te denken funktie in de eredienst, maar die funktie is slechts dienend van aard: het muzikaal begeleiden van de zingende reaktie van de gemeente op het appèl van het gelezen en gepredikte Woord Gods.
Zo heeft naar ik meen de heer de Jong 40 jaar lang zijn opdracht gezien. Inderdaad 40 jaar lang. 1 december l942 trad hij als organist in dienst van de kerkvoogdijvan de Hervormde Gemeente te Tjerkwerd. Mede aangenomen door kerkvoogd B. Buwalda, wordt hij nu door diens zoon Sj. Buwalda, onze president-kerkvoogd ,, uitgewuifd. 1 december jl. vierde hij dus zijn jubileum. Als u de heer de Jong een beetje kent – en wie niet in ons dorp en onze gemeente – dan weet u dat hij veel kan verhalen en leuk kan vertellen. In die verhalen spelen Tjerkwerd en de hervormde gemeente en dus ook zijn organist-zijn altijd een centrale rol. En dan natuurlijk de verhalen uit de oorlog. Dat hij moest onderduìken en toch wilde spelen; en dat dat nog lukte ook, dankzij ingewikkelde afspraken met zijn vervangster mevr. D. Bakker-de Jong. En natuurlijk de orgelrestauratie in 1961.
.jpg "S.W. de Jong (3).jpg")
Naar zijn eigen zeggen een hoogtepunt. En dan te bedenken dat hij ìn al diejaren zelden of nooit ziek geweest is. Zondag 9 januari willen wij als gemeente, kerkvoogdij en kerkeraad enige aandacht schenken aan dit jubileum. Zowel tijdens de ochtenddienst als erna. Dat zou al eerder gebeurd zijn, ware het niet dat bepaalde data wat moeilijkheden gaven. U heeft het al een beetje begrepen uit het kopje boven dit stukje, maar met dit Jubileum wil de heer de Jong tevens de organisten-loopbaan afgesloten zien. Dat is jammer, want zo te zien en te horen kan hij nog een hele tijd mee.
Uiteraard respekteren wij zijn beslissing. Nog een klein geheimpje wil ik u verklappen. Als u tijdens het zingen het idee kreeg dat de liederen wel aardig aansloten bij de tijd van het jaar en bij het thema van de prediking, dan had u dat in de meeste gevallen te danken aan de heer de Jong. Zij, onder ons die nogal “liturgisch aangelegd” zijn krijgen dus nog wat moeilijke maanden. Wij willen de heer de Jong.samen met, zijn vrouw nog vele goede jaren toewensen onzer Gods zegen.
AFSCHEID S. W. DE JONG
In een goed gevulde kerk bespeelde de heer S. W. de Jong zondag 9 januari officieel voor het laatst het orgel van de Hervormde kerk te Tjerkwerd (in het kerkblad van 11 december jI. wijdde ik aan dat afscheid en aan zijn veertig jarig jubileum reeds enkele woorden). Het verrassende van deze dienst was dat enkele oud-muziekleerlingen van de heer de Jong op een bijzondere wijze aan deze dienst hun medewerking verleenden. Een van hen kwam daarvoor zelfs uit Heerlen. Vele gemeenteleden, vrienden en kennissen ook van buiten Tjerkwerd maakten na de dienst gebruik van de gelegenheid om in het Waltahûs op een door de kerkvoogden aangboden receptie afscheid te nemen van de heer de Jong. De president-kerkvoogd de heer Sj. Buwalda schetste in eenbetoog. dat, zoals meestal bij hem de gewoonte is, doorspekt was met allerlei interessante historische informatie, de organisten-loopbaan van de heer de Jong (,,40 jaar een confessioneel organist op een vrijzinnig orgel). De heer Buwalda overhandigde na zijn toespraak de door de kerkvoogden bij de Vereniging van Kerkvoogden aangevraagde draaginsigne in goud aan de heer de Jong. Na het dankwoord van de heer de Jong was er nog even een gezellig samen zijn van familie, kerkeraad en kerkvoogden. Mede namens de kerkeraad en gemeente wensen wij het gezin de Jong Gods onmisbare zegen toe.
FOAR OMKE SYTSE – In binende keat
Mei dyn jeften wiesto jierren tsjinstber:
joechsto hâld oan wiff’ en suv’re stim
Dyn eigen fielen, foar in taastend ear fernimber,
yn toanen wikseljend, dochs klear yn lof oan Him.
Soms wie dyn jubl’jen mar amper mear te rikken,
dan wer lietst ús dûnsje lyk as David die.
It ,,Stille nacht” klonk as koe it stikken;
in gloria fan lûden, dêr’t God de lof yn hie.
No joust it spyltúch in oar yn hannen;
tebrekst ûnwis bewoart’le bannen,
mar yn it lofliet troch de ieuwen
sil ek dyn keat binend bliuwe.
Een gedicht van Anny de Jong
bij het afscheid van S. W. de Jong.
725 Sijtze W. de Jong (M)
* 28-02-1913 te Tjerkwerd
† 28-05-1994 te Sneek
726 Reina Lieben (V)
* 04-11-1915 te Harderwijk
† 20-05-1994 te Bolsward
