Rintje Koster 25 jaar vrachtrijder

Rintje Koster van Tjerkwerd is 25 jaar vrachtrijder. ´In sekure karrider, dy´t altyd foar jin klear stiet´. Zo denkt men in Tjerkwerd over Rintje. B.N. januari 1952.

Koster, die vandaag de dag kan herdenken waarop hij 25 jaar geleden uit Jubbega, waar hij boerenknecht was, naar Tjerkwerd kwam om de vrachtrijderij, die hij daar had gekocht, aan te pakken.

Van begin af aan had hij goed voor de geest, dat hij alleen door hard werken en door “sekeur” te zijn de eindje aan elkaar zou kunnen krijgen. En hij werkte als een paard en hij was secuur als een belastingontvanger, wanneer hij met zijn wagen bespannen met een wit paard, naar Sneek en Bolsward ging om daar voor de Tjerkwerdters de meest uiteenlopende boodschappen te doen.Pijpjes garen, zakken meel, koeien, honderd en ëen zaken bestelde men bij R.Koster en het kwam altijd prima voor elkaar, al begreep men dan niet hoe hij later nog uit zijn aantekeningen wijs kon worden…

In die begintijd was het vaak helemaal geen plezierwerk, dat beroep van vrachtrijder. ´s Winters als het vroor, stopte Rintje Koster papier waar hij maar papier kwijt kon, in de pet, in de klompen öm it liif hinne” en dan liep hij altijd naast de wagen. Dat was blijkbaar een goed middel, want tijdens zijn karrijdersschap is hij pas in de laatste tijd voor het eerst ziek geweest. Na vier jaar rijden met de wagen kon Koster een oude vrachtwagen kopen. Een met “cussiebanden”. Niet zelden gebeurde het dat de Tjerkwerders een handje moesten helpen om het vervoermiddelover de brug te duwen!

De zaken gingen goed. Een concurrent in het dorp hield op en er kwam een betere auto. Totdat de oorlog kwam en er mannen met papieren aan de deur kwamen om die te vorderen. Samen met Tsj. Kloosterman en Bauke Dooper uit Blauwhuis heeft Koster toen weer een tijdlang met paard en wagen gereden. Na de oorlog slaagde hij er in een dumpauto op de kop te tikken en die gebruikt hij nog altijd, samen met zijn zoon, die van de schoolbanken af bij zijn vader in de leer is gegaan en nu handen vol werk mee verzet. Ook in de brandstoffenhandel: een broodwinning die Rintje Koster een tijd geleden naast zijn karrijderij heeft aangepakt.

De dag van maandag vindt Koster een “prachtige stonde” Het moet ook een  grote voldoening zijn, terug te kunnen zie op een periode, die men begonnen is met f 1000,00 schuld en afsluit in het besef, dat men door hard werken zes kinderen groot heeft kunnen brengen en over schuld niet meer hoeft te piekeren. Dat ook vrouw Koster de dag van maandag als een bijzondere mijlpaal met vreugde tegemoet ziet spreekt vanzelf.