TJERKWERD – Een ludiek protest tegen het door de overheid opgelegde rookverbod sierde vanaf oudejaarsavond het Waltahûs. een stunt van de oudejaarsploeg van liet dorp Tjerkwerd. In datzelfde dorpshuis was op 1 januari het traditionele nieuwjaarswensen met uiteraard de verkiezing van de man/vrouwlclub of ploeg van het afgelopen jaar. Deze jaarlijks terugkerende traditie is het werk van de redactie van t Skieppesturtsje. de dorpskrant van Tjerkwerd en omstreken.Spreekstalmeester van t Skieppesturtsje Henk van der Zee sprak bij die gelegenheid zijn jaarrede waarin hij zich zorgelijk uitliet over de toestand in de wereld: ‘2004 hat in nuver jier west.’In dramatysk jier neffens in protte minsken. Oanslaggen, orkanen, terreur, dea, bloed en gekte. In protte leed en pine kaam troch elts syn wrâldfinster. De ferskriklike floed dyt op twadde Krystdei tûzenen libbens ynienen ôfbrutsen hat. De wrâld gûlt en wy kinne de triennen net ophâlde litte. Wa soe de moed net ferlieze? Mar der skimert ek in striel fan hoop. Hannen wurde útstutsen, helpe minsken oerein te kommen, hâlde fêst en fersoargje. Hûnderten helpende ynstânsjes sammelje jild en guod, lykas klean, medisinen ensfh. yn.’Van der Zee wees de aanwezigen op de collectebus die in de zaal is geplaatst om een helpende hand uit te steken. Met dit initiatief wil de dorpskrantredactie in het dorp gelden inzamelen ten behoeve van de actie voor steun aan getroffenen in Zuid – Azië. Alle clubs die gebruik maken van It Waltahûs worden dan ook opgeroepen gehoor te geven aan deze actie waarbij de gelden worden overgemaakt op giro 555 van de Samenwerkende hulporganisaties.
Enigszins filosofisch vervolgde Henk van der Zee dan: ,Us mem seit wolris: t Is in rare wrâld.’ Dan sis ik: ,Mem, as ik in fergrutglês foar jou noas hâld, dan ha jo ek in rare noas. Wat ik bedoel is dat hjoed-te-dei de kamera oerol op alles sit. Dat wie eartiids net sa. En alles is no ek nijs. De boarsten fan Georgina Verbaan en de skimmelfoet fan Balkenende hienen wikenlang ús belangstelling. Ferneamde minsken wienen sels yn de dea noch mediagenyk. As symboalen waarden sy útfergrutte ta ûnhuere proporsjes. Hast stjoerleas en oerstjoer fangt it grutte each ek de kolderiken en briken. De Patty Brards en de Tokkies fan us maatskippij wienen folop yn byld. It liket wol of wy ferslaafd reitsje oan opwaarme klismatisearring en permaninte fersmoarging fan ús wrâldbyld. Ast der net om tinkst leit dat oan smots. In unheimlich gefoel jout soks. Yn san fake-wrâld fielt dochs nimmeri him/har thús!
Set dêrom de ynterne knop om, rjochtsje de rêch, iepenje de eagen, want watst sjochst is
faak net echt. Lit it libben oars wêze. Jou in tút en laitsje fûl en gûl ris in bytsje. Genietsje fan
de lytse dingen want al dat grutte bliuwt dochs lizzen. Fersko gjin bergen, mar klim dyn eigen meters. Fyn op e nij in hûs yn dyn eigen. Dêr bist thús, das echt…’ De Skieppesturten fan 2004.
Helemaal echt zijn ook de mensen die ,fanwege harren warbere ynset foar doarp en mienskip’ in het zonnetje moeten worden gezet. Terecht, want op hun activiteitenlijst prijkt een indrukwekkende betrokkenheid bij alles wat het dorp Tjerkwerd betreft. Het echtpaar Thea en Jelle Zijsling, woonachtig op Baburen, ontving uit handen van Tea Huitema en Liesbeth Galama de traditionele Skieppesturt met oorkonde, fanwege harren warbere ynset foar it doarp en mienskip zoals het zo fraai gekalligrafeerd stond.
Hun inzet voor de plaatselijke ijsclub resulteerde in bestuursfuncties. Jelle was jarenlang voorzitter.,Ik mei sels graach ride en organisearje mei wille it hurdriden op e baan en tochten. Die ijsbaan zal in het kader van de dorpsuitbreiding t.z.t. opschuiven. ,Ik bin wiis mei it nije plakje. It leit dêr moai smûk tusken de Himdyk en it doarp,’ aldus Thea. Mocht het gaan winteren, en dat hopen de beide schaatsliefhebbers van harte, dan zullen ze zich dus nog even moeten behelpen op de huidige locatie waar de ijsbaan water lekt zodat er af en toe bijgepomt moet worden.
Jelle heeft zich in het verleden verder sterk gemaakt voor de oranjevereniging en de Stichting Windkracht Tien. Bij die laatste prijst hij de suikeroomfunctie voor het dorp:.’It moaie fan dy stichting is dat der jilden besteed wurde oan goede doelen yn it doarp. In sit yn dat bestjoer hat as neidiel dat men dan net yn oare feriengsbestjoeren sitte kin fanwege de belangenferstrengeling.’ Uit dat laatste blijkt dat zijn motivaties, z’n sterke drang om wat voor het dorp te kunnen betekenen en dat heeft weer geleid tot een functie in het bestuur van de Stichting It Waltahûs. Thea maakte zich jarenlang sterk als secretaresse in het schoolbestuur. Verder was ze actief betrokken bij de basisschool De Reinbôge in het dorp
als handwerk- en leesmoeder Ze maakte deel uit van de reuniecommissie van de school, ze
loopt voor diverse collectes, is vrijwilliger in It Waltahûs en last but not least is daar haar in
zet voor het muziekkorps Eensgezindheid waarin ze een bestuursfunctie vervult naast het zelf muziek maken. ‘Dat is sa gesellich. Ik doch it graach. Wy ha in jonge ploech mei goed tweintich leden en op Krystmoarn geane wy altyd troch de buorren en ite neidetiid by Joop en Akke Nota yn it eardere tsjerkje. Ier en betiid hat Joop de kachel al mei hout oanmakke en as wy dan weromkomme is it sa noflik. Ja, dizze jierrenâlde tradysje moatte wy der beslist ynhâlde. Dat de keuze van de redactie van de dorpskrant terecht was bleek uit het welgemeende applaus dat hen ten deel viel. En nu m?ar hopen dat er nog een mooie winter in het verschiet ligt. Tekst en foto: Gerben D. Wijnja met dank aan Sytske Dijkstra-Bouwhuis.
