Het was zaterdag 19 november 2016 toen het de bedoeling was dat Sinterklaas, vergezeld met zijn Pieten, Tsjerkwert aan zou doen voor een bezoek. Toen ik zelf ’s ochtends van bed kwam had ik er al een hard hoofd in of dit wel goed zou komen dit jaar… Het stormde en regende en ook voorspelde zowel Buienradar als Piet Paulusma niet veel goeds. Tijdens het dorpsfeest kregen we met de quiz al te horen dat Pietje Paniek was afgehaakt. Nou, ik kan u vertellen dat de PANIEK er behoorlijk in sloeg bij de OV. Konden we met dit weer Sinterklaas wel ontvangen, zou hij niet vertraagd zijn door de harde wind, zouden de kinderen nu tevergeefs naar It Waltahûs komen?
10:00: It Waltahûs liep al knap vol met kinderen en ouders maar in geen velden of wegen ook maar een schim van de Sint en zijn Piet te bekennen…
10:05: De kinderen zingen uit volle borst mee met de Sinterklaasliedjes, die dit jaar in tegenstelling tot andere jaren worden verzorgd door onze lokale trûbadoer Jan Nota. Nog steeds geen bericht dat er op wijst dat de Sint zal komen.
10:08: De kinderen zetten nogmaals ‘Sinterklaasje kom maar binnen’ in. Geen spoor nog gehoor…
10:10: De moed wordt bijna opgegeven als Sinterklaas dan toch binnen komt!!! ‘Wat zijn we blij want er zijn geen stoute kinderen bij’ wordt uit volle borst gezongen als de Sint wordt ontvangen door de voorzitter van de OV. En dan wordt het stil, waarom bent u zo laat? Wat is er gebeurd en ehh, waar is Zwarte Piet?
Sinterklaas gaat zitten en begint te vertellen. Het wordt duidelijk dat in de storm de pakjesboot is omgeslagen. Alles is overboord geslagen, de Sint, zijn Pieten, het Paard en de cadeautjes. Sint is alles kwijt maar wilde de kinderen in Tsjerkwert niet teleurstellen, het zou wel goed komen…. Toen hebben we eerst maar een een mooi lied voor de Sint gezongen!Zoals ieder jaar had de Sint nu ook weer van alles in zijn dikke boek staan en mochten er een paar kinderen naar voren komen. Zo was het eerst de beurt aan Rienk en Douwe Bakker. Rienk zag dit wel zitten, Douwe zat liever bij zijn moeder. Rienk zong een mooi lied en vertelde over het behalen van zijn zwemdiploma, iets wat later deze ochtend nog wel aan de orde zou komen. Toen Rienk van het Podium ging waren er helaas geen pepernoten voor hem, de Pieten waren nog steeds niet gearriveerd.
Maar wat eigenlijk wel vreemd was, er lagen overal cadeaus. Sinterklaas vond de cadeaus wat aan de grote kant, vreemd vond hij en streek zijn hand een paar keer door zijn lange witte baard. Laten we het uitpakken vond Sinterklaas. Het bleek dat het een fopcadeau was maar, hoe kwamen die in It Waltahûs..? WAT WAS DAT? Vanuit het podium kwam allemaal gestommel en gebonk. Gelukkig waren er een aantal sterke jongens in de zaal die wilden helpen om de la onder het podium open te trekken. Zie daar, daar kwamen twee Pieten onder het podium vandaan. Ze vertelden dat ze na de schipbreuk naar de kant waren gezwommen maar dat de pakjes allemaal in het meer waren terecht gekomen. Ze hadden dus maar snel wat nepcadeaus gemaakt zodat de kinderen in Tsjerkwert niet bang zouden zijn dat ze niets kregen.
Om van de schrik bij te komen werd er eerst maar weer een lied ingezet. Gelukkig hielpen ook de ouders om de zaal te vullen met muziek! Vervolgens mochten Tys en Elsa bij de Sint komen, de Sint was wederom goed op de hoogte en deze twee kinderen kwamen wèl met een hand vol pepernoten van het podium. Sinterklaas had noch even nagedacht over het verhaal van de Pieten en vond het vreemd dat de Pieten konden zwemmen, dat had hij bij deze Pieten nog nooit gezien. Gelukkig hadden de Pieten foto’s mee genomen van hun zwemles maar dat vond de Sint niet voldoende bewijs. Ze moesten het eerst maar eens demonstreren! Met behulp van een aantal kinderen werd dit tot een succes gebracht waarna de Pieten een echt PietenZwemDiploma werd overhandigd, ondertekend door de Goedheiligman zelf.
Eind goed al goed? Er waren nog steeds geen cadeaus… Maar goed, eerst stonden er nog een naam in het boek. Nu mocht Riemer Oudekerken naar voren komen. Toen ook deze stoere kerel met een hand vol pepernoten naar zijn plek terug ging werd iedereen toch weer een beetje nerveus, waar waren nu die cadeaus? Daar wordt aan de deur geklopt, hard geklopt, zacht geklopt… Daar kwamen twee vissers binnen gelopen. Beide hadden geen vis kunnen vangen maar hadden daarentegen wel de schepnetten vol cadeautjes. Maar goed dat ze wisten dat Sinterklaas in It Waltahûs was en dat ze zo slim waren daar de cadeaus kwamen brengen. Gelukkig, een zucht van opluchting ging door de zaal.
Groep vijf kwam nog op het podium om een lied voor de Sint te zingen en vervolgens was er voor iedereen dus toch een cadeau! Zo kon Sint, samen met zijn Pieten, toch weer gewoon verder om het land door te gaan en hadden alle kinderen van Tsjerkwert toch een moai cadeau!!! Sinterklaas beloofde tot slot dat hij volgend jaar gewoon weer op zijn schimmel Americo zou komen, we wachten af…
Met een hartelijke groet,
van OV Mei Inoar Ien.
